Το φτάρνισμα είναι πολύ πιο «κολλητικό» απ' όσο θα πίστευε κανείς. Αν δεν προλάβουμε να φέρουμε το μαντίλι στη μύτη, τα σταγονίδια που εκτοξεύονται από τη μύτη και το στόμα μας εξαπλώνονται σε μεγάλη απόσταση γύρω μας.
Όταν ο άνθρωπος φταρνίζεται, εκσφενδονίζει στον αέρα γύρω στα 3.000-5.000 μικρά σταγονίδια με ταχύτητα 120 χιλιομέτρων την ώρα – η οποία αντιστοιχεί σε θυελλώδη άνεμο. Σε ελεγχόμενα πειράματα, μετρήθηκαν ταχύτητες φταρνίσματος που έφταναν μέχρι και τα 167 χιλιόμετρα την ώρα.
Για να είναι κολλητικό το φτάρνισμα, απαιτείται, φυσικά, το άτομο να έχει μολυνθεί από κάτι. Αν όντως συμβαίνει αυτό, ο κίνδυνος μετάδοσης είναι πολύ μεγάλος. Κι αυτό, γιατί πολλές ιώσεις και λοιμώξεις από βακτήρια, όπως, π.χ., η γρίπη και το συνάχι, μεταδίδονται μέσω των σταγονιδίων. Τα παιδιά και οι νέοι μπορούν, μάλιστα, να μεταδίδουν την ασθένεια ακόμη και μια εβδομάδα πριν αυτή εκδηλωθεί στους ίδιους.