ΦΥΣΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
Οι ανάγκες του πρώτου ανθρώπου ικανοποιούνταν με τους αριθμούς 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, κ.λ.π. που σήμερα αποκαλούμε Φυσικούς. Πράγματι, στην απαρίθμηση φυσικών στοιχείων είναι οι μόνοι που χρειάζονται.
π.χ. 1 ποτάμι, 2 μήλα, 4 πουλιά.
Το μηδέν δύσκολα το τοποθετείς στο σύνολο των φυσικών αριθμών. Οι αρχαίοι Έλληνες που το είχαν συνδέσει με το τίποτα, το απεχθάνονταν. Βέβαια το πόσο χρήσιμο είναι, φάνηκε από την ανάπτυξη που δέχθηκε η άλγεβρα από τους Άραβες οι οποίοι αγκάλιασαν και χρησιμοποίησαν το μηδέν σαν κανονικό αριθμό.
Το σύνολο των Φυσικών αριθμών συμβολίζεται με το γράμμα Ν από την αγγλική λέξη Natural που σημαίνει φυσικός.
Οπότε,
Καπνίζοντες και μη καπνίζοντες, ωστόσο, δεν εμφανίζονται και πολύ πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε μία αντικαπνιστική εκστρατεία μέσα στο σχολείο. Άλλωστε, οι περισσότεροι από τους καπνιστές εφήβους εκτιμούν ότι θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να κόψουν το τσιγάρο.
Αυτά προκύπτουν από έρευνα της ΚΑΠΑ Research, που διεξήχθη μεταξύ 25 Νοεμβρίου και 3 Δεκεμβρίου, σε 1.855 μαθητές γυμνασίων και λυκείων της Αττικής, για λογαριασμό του 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου με θέμα τον έλεγχο του καπνίσματος.
Με τον διεθνή όρο φράκταλ (fractal, ελλ. μορφόκλασμα ή μορφοκλασματικό σύνολο) στα Μαθηματικά, τη Φυσική αλλά και σε πολλές επιστήμες ονομάζεται ένα γεωμετρικό σχήμα που επαναλαμβάνεται αυτούσιο σε άπειρο βαθμό μεγέθυνσης, κι έτσι συχνά αναφέρεται σαν "απείρως περίπλοκο".
Το φράκταλ παρουσιάζεται ως "μαγική εικόνα" που όσες φορές και να μεγεθυνθεί οποιοδήποτε τμήμα του θα συνεχίζει να παρουσιάζει ένα εξίσου περίπλοκο σχέδιο με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού. Χαρακτηριστικό επομένως των φράκταλ είναι η λεγόμενη αυτο-ομοιότητα (self-similarity) σε κάποιες δομές τους, η οποία εμφανίζεται σε διαφορετικά επίπεδα μεγέθυνσης.
Τα φράκταλ σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να προκύψουν από τύπο που δηλώνει αριθμητική, μαθηματική ή λογική επαναληπτική διαδικασία ή συνδυασμό αυτών. Η πιο χαρακτηριστική ιδιότητα των φράκταλ είναι ότι είναι γενικά περίπλοκα ως προς τη μορφή τους, δηλαδή εμφανίζουν ανωμαλίες στη μορφή σε σχέση με τα συμβατικά γεωμετρικά σχήματα. Κατά συνέπεια δεν είναι αντικείμενα τα οποία μπορούν να οριστούν με τη βοήθεια της ευκλείδειας γεωμετρίας. Αυτό υποδεικνύεται από το ότι τα φράκταλ, όπως έχει αναφερθεί παραπάνω, έχουν λεπτομέρειες, οι οποίες όμως γίνονται ορατές μόνο μετά από μεγέθυνσή τους σε κάποια κλίμακα.
Για να γίνει αντιληπτός αυτός ο διαχωρισμός των φράκταλ σε σχέση με την ευκλείδεια γεωμετρία, αναφέρουμε ότι, αν μεγεθύνουμε κάποιο αντικείμενο το οποίο μπορεί να οριστεί με την ευκλείδεια γεωμετρία, παραδείγματος χάριν την περιφέρεια μιας έλλειψης, αυτή μετά από αλλεπάλληλες μεγεθύνσεις θα εμφανίζεται απλά ως ευθύγραμμο τμήμα. Η συμβατική ιδέα της καμπυλότητας η οποία αντιπροσωπεύει το αντίστροφο της ακτίνας ενός προσεγγίζοντος κύκλου, δεν μπορεί ωφέλιμα να ισχύσει στα φράκταλ επειδή αυτή εξαφανίζεται κατά τη μεγέθυνση. Αντίθετα, σε ένα φράκταλ, θα εμφανίζονται κατόπιν μεγεθύνσεων λεπτομέρειες που δεν ήταν ορατές σε μικρότερη κλίμακα μεγέθυνσης.
Αυτό υποστηρίζει ο διάσημος και πολυβραβευμένος βρετανός φυσικός και μαθηματικός Ρότζερ Πενρόουζ, καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης (πολλά βιβλία του οποίου έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά), ο οποίος ισχυρίζεται, σε νέα μελέτη του, ότι εντόπισε στην κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων, που αποτελεί τον "απόηχο" μέχρι σήμερα του Μπιγκ Μπανγκ, κυκλικά μοτίβα τα οποία παραπέμπουν ακριβώς σε μια "κυκλική" κοσμολογία.
Για να διορθώσουμε αυτό το λάθος κάθε 4 χρόνια προσθέτουμε στο τρέχων έτος 1 μέρα και ο χρόνος αυτός ονομάζεται δίσεκτος.
Όμως οι 5 ώρες, τα 48 λεπτά και τα 46 δευτερόλεπτα σε 4 χρόνια κάνουν κάτι λιγότερο από 1 ημέρα...
Έτσι, για να διορθώσουμε πλήρως το σφάλμα κάποιες φορές ενώ φτάνουμε στο 4ο έτος δεν προσθέτουμε 1 ημέρα. Η ημέρα που προστίθεται στο έτος κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι η 29η Φεβρουαρίου.
Ισημερία είναι το φαινόμενο κατά το οποίο η διάρκεια την ημέρας και της νύχτας είναι ίσες.
Οι ονομασίες εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία αφορούν την εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου καθώς στις αντίστοιχες ημερομηνίες στο νότιο ημισφαίριο υπάρχουν οι αντίθετες εποχές και στις δύο πολικές και την τροπική ζώνη δεν υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση εποχών.
Στην αστρονομία ισημερία καλείται η αστρική ημέρα κατά την οποία το κέντρο του ηλιακού δίσκου βρίσκεται το ίδιο χρονικό διάστημα πάνω και κάτω από τον ορίζοντα και κατά τη διάρκεια της οποίας οι ακτίνες του ηλίου πέφτουν με γωνία 90 μοιρών στον ισημερινό.
Το φαινόμενο οφείλεται στην περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο και στην κλίση του άξονα περιστροφής της. Καθώς η γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο και επειδή ο άξονας περιστροφής της δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς η διάρκεια της ημέρας αλλάζει. Δύο φορές το χρόνο η γη βρίσκεται σε τέτοια θέση που οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν εντελώς κάθετα στον ισημερινό.
Επιστήμονες της NASA έκαναν προκαταρτικούς υπολογισμούς, σύμφωνα με τους οποίους ο μεγάλος σεισμός στη Χιλή στις 27 Φεβρουαρίου, πιθανότατα μετέβαλε τον άξονα περιστροφής της Γης κατά περίπου οκτώ εκατοστά και παράλληλα οδήγησε σε ανεπαίσθητη σμίκρυνση της διάρκειας της μέρας στον πλανήτη μας κατά 1,26 μικροδευτερόλεπτα (δηλαδή κάτι περισσότερο από ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου).
Η ανακοίνωση έγινε από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA στην Καλιφόρνια και ο υπολογισμός πραγματοποιήθηκε από ερευνητές με επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Γκρος, με τη βοήθεια ενός πολύπλοκου υπολογιστικού μοντέλου. Ο άξονας συμμετρίας, γύρω από τον οποίο ισορροπεί η Γη, δεν ταυτίζεται ακριβώς με τον άξονα Βορρά-Νότου (αποκλίνουν περίπου κατά δέκα μέτρα).
Ο ιστότοπος αυτός, χρησιμοποιεί μικρά αρχεία που λέγονται cookies τα οποία βοηθούν να βελτιωθεί η περιήγησή σας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι συμφωνείτε με αυτή την πολιτική...