kiosterakis.gr +
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ...
Κόσμος
Χειμερινό Ηλιοστάσιο: Η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου
Η 22η Δεκεμβρίου είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, γνωστή ως το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και διαρκεί περίπου 14 ώρες και 29 λεπτά.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο προκύπτει όταν ο Ήλιος φτάνει στην πιο νότια απόκλιση του από τη Γη. Έτσι στο Βόρειο ημισφαίριο της Γης, όπου ανήκει και η χώρα μας είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, ωστόσο την ίδια στιγμή στο νότιο ημισφαίριο, είναι η μεγαλύτερη ημέρα.
Οι ημερομηνίες του χειμερινού ηλιοστασίου μπορεί να είναι από τις 20 έως τις 23 Δεκεμβρίου. Ωστόσο, συχνότερα συμβαίνει στις 21 ή στις 22 ενώ πολύ πιο σπάνια είναι στις 20 και 23. Συγκεκριμένα, το τελευταίο ηλιοστάσιο της 23ης Δεκεμβρίου ηλιοστάσιο ήταν το 1903 και δεν θα συμβεί ξανά μέχρι το 2303, ενώ ηλιοστάσιο στις 20 Δεκεμβρίου ηλιοστάσιο συμβαίνει εξίσου σπάνια και το επόμενο δεν υπολογίζεται πριν το 2080.
Το ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Ακόμα και οι εορτασμοί των Χριστουγέννων είναι στενά συνδεδεμένοι με το χειμερινό ηλιοστάσιο, ενώ το 2012, όταν είχε συμπέσει με το ημερολόγιο των Μάγιας κάποιοι έκαναν λόγο για καταστροφή του κόσμου.
Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας
Η Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας (International Date Line) είναι μια νοητή γραμμή στην επιφάνεια της Γης, η οποία περνά από τον ειρηνικό ωκεανό σχεδόν κατά μήκος του 180ου μεσημβρινού και χωρίζει το χτες από το αύριο. Αεροπλάνο ή πλοίο το οποίο περνά την Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας προσαρμόζει την ημερομηνία του αφαιρώντας ή προσθέτοντας μια μέρα, ανάλογα την κατεύθυνση που έχει περνώντας την γραμμή.
Παραδείγματος χάριν ένας ταξιδιώτης που περνά την γραμμή με κατεύθυνση προς τα ανατολικά αφαιρεί μια μέρα από αυτή που είχε πριν περάσει την γραμμή ενώ περνώντας με κατεύθυνση προς τα δυτικά προσθέτει μια μέρα σε αυτή που είχε.
Περνώντας την γραμμή προς τα ανατολικά κερδίζεται μια μέρα ενώ προς τα δυτικά χάνεται μια μέρα. Κλασσικό παράδειγμα είναι το μυθιστόρημα του Ιούλιου Βερν ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες όπου ο Φιλέας Φογκ ξεκίνησε το ταξίδι του από το Λονδίνο προς τα ανατολικά και όταν επέστρεψε νόμιζε ότι είχε χάσει το στοίχημα αργοπορώντας μια μέρα, καθώς στο κομμάτι από την Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας προς το Σαν Φρανσίσκο δεν αφαίρεσε μια μέρα από το ημερολόγιο του καθώς πέρναγε την Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας.
Άλλο παράδειγμα που σηματοδότησε και την ανάγκη για την διεθνή γραμμή ημερομηνίας ήταν όταν η αποστολή του Φερδινάνδου Μαγγελάνου που περιέπλευσε τον κόσμο το 1519-1522. Οι επιζώντες του πληρώματος (μόλις 18 άτομα στο σύνολο των 217 που αναχώρησαν) επέστρεψαν στον ισπανικό σταθμό πλήρως βέβαιοι για την ημέρα της εβδομάδας, η οποία βεβαιωνόταν από το ημερολόγιο του πλοίου. Παρ' όλα αυτά οι ευρισκόμενοι στον σταθμό επέμεναν ότι η ημέρα ήταν μία ημέρα αργότερα.
YOLO, ζεις μόνο μια φορά...
Μία ακόμα λέξη βρήκε τη θέση της στην on line μορφή του λεξικού της Οξφόρδης. Πρόκειται για τα αρχικά YOLO-You Only Live Once (ζεις μονάχα μια φορά).
Οι υπεύθυνοι του λεξικού ενημερώνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα τη διαδικτυακή έκδοσή τους, ωστόσο, στην έντυπη μορφή χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να καταγραφεί ένα νέο λήμμα.
Τα είδη εξαφανίζονται με ρυθμούς αστραπής!
Ο πλανήτης μας βρίσκεται στα πρόθυρα μιας νέας μαζικής εξαφάνισης των ειδών του, καθώς τα ζώα και τα φυτά εξαφανίζονται με ρυθμό 1.000 φορές πιο γρήγορο σε σχέση με την φυσιολογική εξαφάνιση λόγω εξέλιξης, που συνέβαινε κατά την περίοδο προτού εμφανιστούν οι άνθρωποι στο προσκήνιο.
Η μελέτη εκτιμά ότι, 100 έως 1.000 είδη ανά εκατομμύριο εξαφανίζονται πια κάθε χρόνο, μερικά από τα οποία δεν έχουν καν ανακαλυφθεί από τους επιστήμονες. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί και «βαφτιστεί» περίπου 1,9 εκατ. είδη, αλλά πιστεύεται ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα, από 5 έως 11 εκατ.
Η κυριότερη ανθρωπογενής αιτία εξαφάνισης των ειδών στην εποχή μας, είναι η καταστροφή των ενδιαιτημάτων των ζώων και των φυτών, καθώς δεν μπορούν να βρουν μέρος να ζήσουν, αφού οι άνθρωποι συνεχώς επεμβαίνουν στη φύση, συχνά με καταστροφικό (και αυτοκαταστροφικό) τρόπο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον βιολόγο Στιούαρτ Πιμ του Πανεπιστημίου Ντιουκ της Β.Καρολίνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το «New Scientist», προχώρησαν σε επικαιροποίηση (προς το χειρότερο) μιας προηγούμενης εκτίμησής τους προ εικοσαετίας, σύμφωνα με την οποία η εξαφάνιση γινόταν με ταχύτητα 100 έως 1.000 φορές μεγαλύτερη από τη φυσιολογική. Η νέα εκτίμηση, μετά και τα νεότερα στοιχεία των τελευταίων δεκαετιών, δείχνει ότι τελικά πιο σωστό είναι δυστυχώς το χειρότερο σενάριο της πολύ ταχύτερης εξαφάνισης.