ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Μια φορά πιάσανε έναν ληστή και τον καταδικάσανε σε θάνατο με απαγχονισμό, γιατί καθώς έκλεβε προσπάθησε κάποιος να τον εμποδίσει κι εκείνος τον σκότωσε. Οπότε καταδικάστηκε και για φόνο, όχι μόνο για τις κλοπές που είχε κάνει. 

Εκεί που ήταν έτοιμος να ανεβεί στην κρεμάλα, μπροστά στα βλέμματα πλήθους κόσμου που παρακολουθούσε, ήρθε η μητέρα του και έκλαιγε φωνάζοντας: “καημένο μου παιδί, τί σου έμελλε να πάθεις”.

Η Ιταλική παράδοση λέει ότι οι 29, 30 και 31 Ιανουαρίου, οι τρεις τελευταίες ημέρες του πρώτου μήνα του έτους, μνημονεύονται ως οι «Ημέρες του Κότσυφα», για να υποδηλώσουν μια από τις πιο κρύες περιόδους του χειμώνα. Από πού όμως πηγάζει αυτό;

Υπάρχουν πολλές εκδοχές που εξηγούν την προέλευση αυτού του μύθου, αλλά όλες έχουν πρωταγωνιστή έναν κότσυφα.

Η πρώτη εκδοχή γεννήθηκε σε πολύ μακρινούς χρόνους, όταν ο Ιανουάριος δεν ήταν ακόμη 31 ημέρες αλλά μόλις 28. Λέγεται ότι ο Ιανουάριος ήταν ιδιαίτερα παιχνιδιάρης και λίγο ζηλιάρης, ειδικά με ένα κοτσύφι, που θαυμαζόταν πολύ για το μεγάλο κίτρινο ράμφος του και για τα πολύ λευκά φτερά του. Για αυτό στον Ιανουάριο άρεσε να το βασανίζει. Στην πραγματικότητα, κάθε φορά που έβγαινε έξω για αναζήτηση τροφής, εξαπέλυε χιονοθύελλα και άνεμο.

"Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει" σύμφωνα με τη λαϊκή ρήση. Παρακάτω θα δούμε πώς ο Αίσωπος χρησιμοποιούσε άφοβα την κοφτερή του γλώσσα, αλλά και την εξυπνάδα του για να ξεφεύγει από τις άσχημες συνέπειες.

Κάποτε ο φιλόσοφος της Σάμου Ξάνθος, έστειλε τον Αίσωπο στην αγορά για να αγοράσει τα πιο εκλεκτά κρέατα με σκοπό να προσφέρει ένα πλούσιο δείπνο στους μαθητές του.