Ο βιολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου του 1881, σ' ένα μικρό αγρόκτημα του Λόκφιλντ της Σκοτίας. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά της οικογένειας.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο του Λονδίνου το 1897, βρήκε μια δουλειά γραφείου, όπου παρέμεινε ως το 1901, οπότε αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική στο Νοσοκομείο «St. Mary». Τα επόμενα χρόνια εργάστηκε ως βοηθός στην ερευνητική ομάδα του Άλμροθ Ράιτ, δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη βακτηριολογία.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ της Μ. Βρετανίας και της Αγγλίας, ο Φλέμιγκ κατατάχθηκε στο ιατρικό σώμα του βασιλικού στρατού. Εργάστηκε για την ανάπτυξη μιας θεραπείας που θα μείωνε τους θανάτους στρατιωτών από τις διάφορες μολύνσεις, υποστηρίζοντας ότι τα αντισηπτικά δεν ήταν αρκετά αποτελεσματικά. Ωστόσο, το εγχείρημά του απορρίφθηκε, κυρίως λόγω έλλειψης κονδυλίων.
Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φλέμινγκ επέστρεψε στο νοσοκομείο «St. Mary» και στις 15 Σεπτεμβρίου του 1928 έκανε τυχαία τη μεγάλη ανακάλυψη. Λίγο πριν καταστρέψει έναν δοκιμαστικό σωλήνα με την καλλιέργεια κάποιων βακτηριδίων, παρατήρησε ότι είχε αναπτυχθεί ένα είδος μπλε μούχλας, που φάνηκε να είναι σε θέση να σκοτώσει τους επιβλαβείς μικροοργανισμούς. Μια σειρά πειραμάτων απέδειξε αργότερα τα συμπεράσματά του και οδήγησε στην ανακάλυψη της πενικιλίνης. Δυστυχώς, η έρευνά του έπρεπε να σταματήσει, καθώς δεν κατόρθωσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον της ιατρικής κοινότητας.
Το έργο του ολοκλήρωσαν άλλοι επιστήμονες στα τέλη της δεκαετίας του '30, οπότε αμερικανικές και βρετανικές φαρμακοβιομηχανίες άρχισαν τη μαζική παραγωγή πενικιλίνης. Το νέο φάρμακο χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για την αντιμετώπιση πολλών μολύνσεων.
Όταν ο Φλέμινγκ βραβεύτηκε το 1945 με το Νόμπελ Ιατρικής δήλωσε ταπεινά: «Η φύση δημιούργησε την πενικιλίνη. Εγώ απλώς τη βρήκα». Στην πραγματικότητα, η ανακάλυψή του έφερε τα πάνω κάτω στη σύγχρονη ιατρική, αφού άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία πολλών αντιβιοτικών και την αντιμετώπιση δεκάδων ασθενειών.
Ο ούγγρος μαθηματικός Εντρέ Σεμεράντι, ο οποίος εργάζεται στο ουγγρικό Ινστιτούτο Μαθηματικών Άλφρεντ Ρένιι και στο τμήμα επιστήμης των υπολογιστών του αμερικανικού πανεπιστημίου Ράτγκερς, είναι ο φετινός αποδέκτης της κορυφαίας μαθηματικής διάκρισης στον κόσμο, του Βραβείου Άμπελ 2012, του λεγόμενου και «Νόμπελ» των μαθηματικών, όπως ανακοίνωσε η Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων.
Οι μαθηματικές εργασίες του Σεμεράντι έχουν βοηθήσει καθοριστικά στην ανακάλυψη των σχέσεων ανάμεσα στους αριθμούς και στις πληροφορίες, γι' αυτό έχουν συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη της θεωρίας της πληροφορικής και του Διαδικτύου.
Ο 71χρονος επιστήμονας, ο οποίος βραβεύεται για τις μελέτες του πάνω στα διακριτά μαθηματικά, τη συνδυαστική, τη θεωρία των αριθμών και στις μαθηματικές δομές, θα εισπράξει 6 εκατ. νορβηγικές κορώνες (περίπου 800.000 ευρώ) και η απονομή θα γίνει στο Όσλο στις 22 Μαϊου από τον νορβηγό βασιλιά Χάραλντ, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, το "Science", το "Nature" και το "New Scientist".
Το βραβείο Άμπελ δίδεται κάθε χρόνο, από το 2003, και φέρει το όνομα του νορβηγού μαθηματικού Νιλς Χένρικ Άμπελ, που έζησε στις αρχές του 19ου αιώνα και έκανε πρωτοποριακό έργο στην άλγεβρα και την ανάλυση, αλλά πέθανε νεότατος, σε ηλικία μόλις 27 ετών, από φυματίωση.
Μεταξύ άλλων, ο Σεμεράντι ανέλυσε με ποιο τρόπο τα συστήματα που αποτελούνται από διακριτά μέρη, ακόμα κι αν είναι τυχαία, όσο κι αν μεγαλώνουν, διατηρούν μία δομή. Ιδιαίτερα γνωστό στους μαθηματικούς είναι ένα επί χρόνια δυσεπίλυτο πρόβλημα που απέδειξε το 1975 και σήμερα πια, ως θεώρημα, φέρει το όνομά του.
«Μέντορας» του Σεμεράντι ήταν ένας άλλος Ούγγρος και από τους πιο διάσημους μαθηματικούς του 20ού αιώνα, ο Πολ Έρντος, ο οποίος πέθανε το 1996.
Ο "μπαμπάς" της Μαφάλντα, ο σκιτσογράφος Κίνο, παρενέβη στη διαμάχη για την ακριβή ηλικία της χάρτινης ηρωίδας του, διευκρινίζοντας, ότι η "κόρη" του γεννήθηκε το 1964 και επομένως είναι άστοχο να της προσθέτουν χρόνια για να γιορτάσουν φέτος, πρόωρα, τα 50χρονά της.
Η Μαφάλντα δεν κρύβει τα χρόνια της: θα κλείσει τα 50 το 2014, γράφει ο Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο, γνωστότερος με το ψευδώνυμο Κίνο. "Η πρώτη δημοσίευση έγινε στις 29 Σεπτεμβρίου 1964 στο περιοδικό Primera Plana", σημειώνει, τονίζοντας ότι "οποιοσδήποτε άλλος υπολογισμός είναι λανθασμένος".
Πολλά μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και η ισπανική εφημερίδα Ελ Παΐς, έχουν αρχίσει να δημοσιεύουν επετειακά άρθρα για το μισό αιώνα ζωής του πανέξυπνου, απαισιόδοξου κοριτσιού με τις πολλές απορίες.
Ο λόγος είναι ότι η Μαφάλντα πρωτοεμφανίστηκε στις 15 Μαρτίου 1962, σε μια διαφήμιση.
Όμως ο 79χρονος Κίνο απέδωσε τη σύγχυση σε "παρεξήγηση". "Θα γιορτάσουμε τα γενέθλιά της σε δύο χρόνια", γράφει, διευκρινίζοντας ότι "είναι δύσκολο να φτιάξουμε ένα χρονολόγιο για ένα χάρτινο ήρωα" καθώς "η Μαφάλντα θα είναι πάντα ένα μικρό κοριτσάκι".
"Η Μαφάλντα δεν έχει ηλικία", τιτλοφορεί το άρθρο της η Ελ Παΐς. Το γεγονός είναι ότι, όσα χρόνια κι αν πέρασαν, δεν έχει αποκτήσει ούτε μία ρυτίδα και παραμένει πάντα επίκαιρη.
Στο Μπουένος Άιρες, στην ιστορική συνοικία Σαν Τέλμο, έγιναν το 2009 τα αποκαλυπτήρια ενός αγάλματος της Μαφάλντα, απέναντι από το κτίριο όπου ο Κίνο σχεδίαζε τα κόμικ του. Δεκάδες τουρίστες φωτογραφίζονται καθημερινά στο παγκάκι όπου κάθεται το κορίτσι-φαινόμενο.
Ο αμερικανός πρώην αστροναύτης Τζον Γκλεν γιόρτασε την 50η επέτειο από την πρώτη πτήση σε διαστημική τροχιά των ΗΠΑ συζητώντας μέσω τηλεδιάσκεψης με το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαρτώνται πλέον από τη Ρωσία για τις διαστημικές πτήσεις τους.
Στις 09:47 της 20ης Φεβρουαρίου του 1962, ο Τζον Γκλεν, στην ενδέκατη προσπάθεια, "απογειώθηκε" από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ με έναν πύραυλο Atlas, και έκανε τρεις φορές το γύρο της Γης σε λιγότερο από πέντε ώρες.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά την πτήση του σοβιετικού Γιούρι Γκαγκάριν, η επιτυχημένη αποστολή αποκατέστησε την εμπιστοσύνη των Αμερικανών στην κατάκτηση του Διαστήματος και έκανε εθνικό ήρωα τον Τζον Γκλεν.
"Έχω την εντύπωση ότι έγινε πριν από μία εβδομάδα, ίσως γιατί το θυμόμουνα συχνά τα τελευταία 50 χρόνια, και επειδή αυτό μοιάζει ακόμη πολύ πρόσφατο" στο μυαλό μου, δήλωσε ο 90χρονος Γκλεν στο δίκτυο CNN.
"Ήταν τόσο εντυπωσιακό την εποχή εκείνη που είναι αποτυπωμένο ανεξίτηλα στη μνήμη μου και θυμάμαι πολύ καθαρά εκείνες τις ημέρες", πρόσθεσε.
Όμως ο παλιός αστροναύτης δεν μπορεί να δεχτεί ότι οι αμερικανοί αστροναύτες εξαρτώνται πλέον από τα ρωσικά διαστημόπλοια Σογιούζ για να μεταβούν στον ISS, μετά τον τερματισμό του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων τον Ιούλιο.
Ο Γκλεν, οποίος έκανε καριέρα ως γερουσιαστής των Δημοκρατικών στην Ουάσινγκτον, από το 1974 έως το 1999, κατηγορεί τώρα τη διοίκηση του πρώην προέδρου Τζορτζ Μπους ότι θυσίασε τις διαστημικές φιλοδοξίες των Ηνωμένων Πολιτειών με την περικοπή της χρηματοδότησης της NASA.
Ο ιστότοπος αυτός, χρησιμοποιεί μικρά αρχεία που λέγονται cookies τα οποία βοηθούν να βελτιωθεί η περιήγησή σας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι συμφωνείτε με αυτή την πολιτική...