kiosterakis.gr +
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ...
Οικολογία
Τέλος για την πλαστική σακούλα μετά από 82 χρόνια
Ελαφριά σαν πούπουλο. Με ένα φύσημα του ανέμου καρφώνεται στα κλαδιά των δέντρων. Πηγαίνει στους θάμνους, στις αλάνες, τους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Και ρυπαίνει. Για να καταλήξει στη θάλασσα. Θαλασσοπούλια, φώκιες, θαλάσσιες χελώνες και φάλαινες παγιδεύονται ή πνίγονται εξαιτίας της κοινής ελαφριάς πλαστικής σακούλας.
Η πλαστική σακούλα μεταφοράς προϊόντων χρησιμοποιείται από τον καταναλωτή, κατά μέσο όρο, είκοσι λεπτά πριν πεταχτεί.
Ήταν στα τέλη του 19ου αιώνα όταν ένας Γερμανός επιστήμονας, ο Χάνς Φον Πέχμαν, εντόπισε ένα λευκό κηρώδες ίζημα στον πυθμένα του δοκιμαστικού του σωλήνα.
Ο Πέχμαν δεν φανταζόταν ότι αυτό το υλικό θα αποτελούσε την πρώτη ύλη σε κάθε είδους συσκευασίες από τα σαμπουάν, μέχρι τα σακουλάκια των σάντουιτς ή την επένδυση των καλωδίων. Το 1898 ο Γερμανός επιστήμονας παρασκεύασε, κατά λάθος, το πολυαιθυλένιο, ενώ μελετούσε το διαζωμεθάνιο.
Το πείραμα του Πέχμαν «θάφτηκε» για να ξανανακαλυφθεί μετά από 34 χρόνια...
Το πολυαιθυλένιο, στη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα, ανακαλύφθηκε από τους Ε. Φόσετ και Ρ. Γκίσμπσον, πάλι κατά λάθος, στα εργαστήρια των Imperial Chemical Industries (ICI) στο Νόρθγουιτς της Βρετανίας.
Κάντε τα τρόφιμά σας να... ζουν περισσότερο!
Μερικές εύκολες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να παρατείνετε τη φρεσκάδα κάποιων τροφίμων, βοηθώντας την τσέπη σας αλλά και το περιβάλλον!
Τα λαχανικά και τα φρούτα είναι συνήθως τα πρώτα που πετάμε, είτε γιατί ξεχάστηκαν αλλά κυρίως γιατί δεν συντηρήθηκαν σωστά με αποτέλεσμα τη μείωση του χρόνου ζωής τους.
Τι μπορείτε να κάνετε:
- Διατηρήστε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα για αρκετούς μήνες, τοποθετώντας τα σε χάρτινες σακούλες, στις οποίες θα ανοίξετε τρύπες.
- Τυλίξτε με χαρτοπετσέτες το μαρούλι σας, πριν το βάλετε στο ψυγείο, για να απορροφάει την υγρασία.
- Κρατήστε μήλα, βερίκοκα, αβοκάντο, νεκταρίνια, ροδάκινα, αχλάδια, δαμάσκηνα χωριστά από τα υπόλοιπα φρούτα, καθώς παράγουν μία ουσία (το αιθυλένιο), που επιταχύνει την ωρίμανση των άλλων φρούτων.
Η Ρωσία φτιάχνει σύγχρονη «Κιβωτό του Νώε»
Ενας μύθος γίνεται πραγματικότητα: Η Ρωσία φτιάχνει σύγχρονη «Κιβωτό του Νώε» με DNA από κάθε είδος του πλανήτη...
Επιχορηγούμενοι με ένα τεράστιο χρηματικό ποσό, οι επιστήμονες του κρατικού πανεπιστημίου της Ρωσίας κλήθηκαν να... μετατρέψουν ένα μύθο σε πραγματικότητα. Παίρνοντας DNA από κάθε είδος του πλανήτη, έχουν στόχο να δημιουργήσουν ένα πλοίο που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως «βάση δεδομένων» όλου του κόσμου.
Η σύγχρονη «Κιβωτός του Νώε» έχει ήδη αρχίσει να γεμίζει τα καταστρώματα της. Το πλοίο πρόκειται να έχει τεράστιες διαστάσεις, αφού το μέγεθος του θα ξεπερνάει τα 430 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ολο το πρότζεκτ αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2018, όταν και θα έχει συλλεχθεί γενετικό υλικό από κάθε είδος που υπάρχει, ή έχει υπάρξει, στην Γη.
Αναλογιζόμενοι τα πολλά είδη του πλανήτη που τείνουν να εξαφανιστούν για πάντα, οι Ρώσοι επιστήμονες ξεκίνησαν ένα τεράστιο «σαφάρι» με στόχο να δημιουργήσουν μια βάση δεδομένων. Μάλιστα, η περίοδος που επέλεξαν να φτιάξουν την δικιά τους κιβωτό ίσως και να είναι ιδανική, αν σκεφτεί κανείς ότι το ποσοστό των ειδών υπό εξαφάνιση έχει εκτοξευτεί τα τελευταία χρόνια.
Global Footprint Network: Ζούμε εις βάρος των παιδιών μας!
Ας υποθέσουμε ότι οι πόροι που διαθέτει ο πλανήτης για να συντηρήσει την ανθρωπότητα καταγράφονται σε έναν ετήσιο προϋπολογισμό. Στις 19 Αυγούστου, αυτοί οι πόροι εξαντλήθηκαν.
Η ανθρωπότητα θα ζει, μέχρι το τέλος του έτους, με «οικολογικό έλλειμμα», άρα εις βάρος των επόμενων γενεών.
Αυτό υποστηρίζει η οργάνωση Global Footprint Network, ΜΚΟ που καταγράφει τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στο περιβάλλον και αναζητά λύσεις για μία βιώσιμη ανάπτυξη.
Ο επιστημονικός διευθυντής της οικολογικής οργάνωσης WWF, Κριστόφ Ροτιριέ, εξηγεί τι σημαίνει «οικολογικό έλλειμμα»:
«Από σήμερα, ξοδεύουμε περισσότερα από όσα έχουμε διαθέσιμα.
Συγκεκριμένα, διαθέσιμα είναι οι φυσικοί πόροι που παράγει ο πλανήτης: νερό, καλλιεργήσιμη γη, δάση, ψάρια, όλα όσα είναι απαραίτητα για τη συντήρηση της ζωής. Επίσης, όσα μπορεί να απορροφήσει η γη: δηλαδή απορρίμματα, διοξείδιο του άνθρακα, μέρος μόνο του οποίου απορροφάται από δάση και ωκεανούς. Από σήμερα, λοιπόν, δημιουργούμε «οικολογικό χρέος» και συγκεντρώνουμε απόβλητα που δεν μπορεί να απορροφήσει ο πλανήτης.»