
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί η μουσική που ακούμε έχει συγκεκριμένες συχνότητες; Ένας όρος που συχνά αναφέρεται σε αυτόν τον τομέα είναι τα Hertz (Hz). Στη μουσική, η συζήτηση για τη διαφορά μεταξύ των 440 Hz και των 432 Hz έχει πυροδοτήσει πολλές συζητήσεις και θεωρίες. Ας δούμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό και γιατί είναι σημαντικό.
Τα Hertz μετράνε τον αριθμό των δονήσεων ανά δευτερόλεπτο. Στη μουσική, αναφέρονται στη συχνότητα μιας νότας, δηλαδή πόσο "ψηλή" ή "χαμηλή" ακούγεται. Για παράδειγμα, το "A" πάνω από το μεσαίο "C" σε ένα πιάνο συνήθως έχει συχνότητα 440 Hz.
Η διαφορά μεταξύ των 440 Hz και των 432 Hz είναι ένα θέμα που έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις και θεωρίες. Ενώ δεν υπάρχει επιστημονική συναίνεση για το ποια συχνότητα είναι "καλύτερη", είναι σαφές ότι η επιλογή της συχνότητας είναι μια καλλιτεχνική απόφαση που επηρεάζει τον ήχο και την αίσθηση της μουσικής.
Τελικά, το πιο σημαντικό είναι να ακούσετε και να αποφασίσετε μόνοι σας ποια συχνότητα σας αρέσει περισσότερο.
Ευχαριστούμε την εταιρεία 3Τ-Πολυδομική για τη φιλοξενία που μας προσφέρει στο server της, και για το έτος
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 200 guests και κανένα μέλος
Το πιο ακριβό μπαχαρικό θεωρείται το Σαφράν (κρόκος ή σαφράνι). Πρόκειται για ένα είδος κρόκου που ευδοκιμεί στην Ινδία, Κίνα, Ιράν και Ιράκ καθώς επίσης και στις Μεσογειακές χώρες, κυρίως στην Ισπανία.
Τα άνθη του φυτού έχουν χρώμα λιλά και ανθίζουν από το Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο, ενώ τα φύλλα του είναι στενά και μακριά. Τα πέταλα κόβονται κατά τη διάρκεια της άνθισης και πρέπει να αποξηραθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Χρειάζονται περίπου 200.000 έως 400.000 πέταλα για να φτιαχτεί μισό κιλό μπαχαρικό, αφού περίπου το 80% του αρχικού βάρους των πετάλων χάνεται μετά τη διαδικασία της αποξήρανσης. Αυτή είναι και η αιτία της ιδιαίτερα αυξημένης τιμής του.
Περισσότερα...«Ο τόπος μας»
Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας - φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα. Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα. Δίπλα στ' αλέτρι καπνίζει μια μικρή φωτιά. Του παππουλή τα ρούχα τα σιάξαμε σκιάχτρο για τις κάργιες. Οι μέρες μας παίρνουν το δρόμο τους για λίγο ψωμί και μεγάλες λιακάδες. Κάτω απ' τις λεύκες φέγγει ένα ψάθινο καπέλο. Ο πετεινός στο φράχτη. Η αγελάδα στο κίτρινο.
Πώς έγινε και μ' ένα πέτρινο χέρι συγυρίσαμε το σπίτι μας και τη ζωή μας; Πάνω στ' ανώφλια είναι η καπνιά, χρόνο το χρόνο, απ' τα κεριά του Πάσχα - μικροί μικροί μαύροι σταυροί που χάραξαν οι πεθαμένοι γυρίζοντας απ' την Ανάσταση. Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος με υπομονή και περηφάνεια. Κάθε νύχτα απ' το ξερό πηγάδι βγαίνουν τ' αγάλματα προσεχτικά κι ανεβαίνουν στα δέντρα.Γιάννης Ρίτσος
Ο ιστότοπος αυτός, χρησιμοποιεί μικρά αρχεία που λέγονται cookies τα οποία βοηθούν να βελτιωθεί η περιήγησή σας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι συμφωνείτε με αυτή την πολιτική...