Το Σάββατο του Λαζάρου ή Λαζαροσάββατο στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και όσες καθολικές εκκλησίες ακολουθούν το βυζαντινό τελετουργικό είναι η μέρα πριν την Κυριακή των Βαΐων. Την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάσταση του Λαζάρου από τη Βηθανία, ένα γεγονός το οποίο περιγράφεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον. Το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων έχουν τη μοναδική θέση στο εκκλησιαστικό έτος ως μέρες χαράς ανάμεσα στη Μεγάλη Σαρακοστή και το θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδας.
Το Σάββατο του Λαζάρου είναι μέρα στην οποία, παραδοσιακά, οι ερημίτες εγκαταλείπουν τις σκήτες τους και επιστρέφουν στο μοναστήρι για τη Μεγάλη Εβδομάδα. Στην Ελλάδα, το Σάββατο του Λαζάρου φτιάχνουν ειδικά ψωμάκια που μοιάζουν με σαβανομένο άνθρωπο και ονομάζονται λαζαράκια, ενώ τα παιδιά τραγουδούν τα λαζαρικά, κάλαντα ειδικά για την ημέρα.

Το Ice Pit, γνωστό και ως "Yakhchāl," αποτελεί έναν ανεκτίμητο θησαυρό της αρχαίας περσικής αρχιτεκτονικής και μηχανικής, αποδεικνύοντας την εξαιρετική εφευρετικότητα των πολιτισμών της εποχής. Χρονολογούμενο περίπου από το 400 π.Χ., το Yakhchāl ήταν μια βιώσιμη λύση για την αποθήκευση πάγου και τροφίμων στην καρδιά της ερήμου.
Οι Πέρσες πρωτοστατούσαν στις τεχνολογίες ψύξης, και το Yakhchāl ήταν ένα λαμπρό παράδειγμα αυτής της καινοτομίας. Η λέξη "Yakhchāl" σημαίνει "λάκκος πάγου," και η κατασκευή του περιλάμβανε έναν θόλο μεγάλης διαμέτρου πάνω από το έδαφος και έναν υπόγειο χώρο αποθήκευσης.
Το δομικό υλικό του Yakhchāl ήταν ένα ειδικό μείγμα πηλού, άμμου και μαλλιού, το οποίο δημιουργούσε μια ανθεκτική μόνωση. Ο σχεδιασμός του είχε σκοπό να μειώσει την εισερχόμενη θερμότητα και να διατηρήσει τις θερμοκρασίες χαμηλές, ακόμη και κατά τη διάρκεια του καυτού καλοκαιριού της ερήμου.

Κάθε χρόνο, στις 2 Απριλίου, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, μια ημέρα αφιερωμένη στην ενίσχυση της αγάπης για τη λογοτεχνία και τη γνώση στους μικρούς μας φίλους. Η επιλογή αυτής της ημερομηνίας δεν είναι τυχαία• συμπίπτει με την επέτειο γέννησης του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ενός από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες της ιστορίας, ο οποίος δίδαξε με την πένα του ότι τα όνειρα δεν έχουν όρια.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιερώθηκε το 1966 από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (IBBY). Η ημερομηνία της, 2 Απριλίου, επιλέχθηκε για να τιμήσει τη γενέθλια ημέρα του μεγάλου Δανού συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο οποίος γεννήθηκε το 1805. Ο Άντερσεν είναι γνωστός για τα κλασικά παραμύθια του, όπως "Η Μικρή Γοργόνα" και "Το Ασχημόπαπο", που έχουν εμπνεύσει γενιές παιδιών.

Η 25η Μαρτίου είναι μέρα αργίας που έχει διπλή σημασία για τους Έλληνες. Είναι θρησκευτική και εθνική γιορτή. Είναι θρησκευτική, γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική, γιατί η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία το 1821.
Με την λέξη Ευαγγελισμός αναφερόμαστε στην χαρμόσυνη είδηση για τον Χριστιανισμό, της επικείμενης γέννησης του Ιησού Χριστού, που δόθηκε από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς την Μαριάμ από την ίδια. Επίσης, με τον ίδιο όρο αναφερόμαστε στην εκκλησιαστική θεομητορική εορτή που τελείται την 25η Μαρτίου προς ανάμνηση του γεγονότος αυτού. Ευαγγελισμός σημαίνει αναγγελία χαρμόσυνης είδησης και ετυμολογικά προέρχεται από το ευάγγελος (=ευ+άγγελος < αγγέλω)
Επίσης, στις 25 Μαρτίου 1821 ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην τουρκική σκλαβιά που κρατούσε την Ελλάδα δέσμια για 400 χρόνια. Ήταν η εποχή εκείνη που ωρίμασαν οι συνθήκες και οι καταστάσεις για το ξεσήκωμα του ελληνισμού. Η επανάσταση ξεκίνησε από τα νότια διαμερίσματα του ελλαδικού χώρου επειδή εκεί υπήρχαν πολλοί εμπειροπόλεμοι άνδρες και πλούσια ναυτική δύναμη ώστε να επιτευχθεί ένα δυναμικό χτύπημα από στεριά και θάλασσα.
Υπάρχουν ορισμένες περιοχές στην Ελλάδα που δίνουν μια άλλη διάσταση στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου και δεν περιορίζονται σε θείες λειτουργίες, καταθέσεις στεφάνων και παρελάσεις, αλλά διοργανώνουν ξεχωριστές εκδηλώσεις που έχουν τις "ρίζες" τους σε βάθος χρόνου...
Στο Ελατοχώρι του νομού Πιερίας, την παραμονή του Ευαγγελισμού, ομάδες μικρών παιδιών και νεαρών ατόμων, έχοντας κρεμασμένα στο λαιμό κουδούνια από τα κοπάδια των προβάτων και κρατώντας στα χέρια φωτιές, γυρίζουν στους δρόμους του χωριού.
Σε κάθε σπίτι χτυπούν δυνατά τα κουδούνια, κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο και φωνάζοντας δυνατά να "φύγουν τα φίδια, να φύγουν οι σαύρες, έρχεται ο Ευαγγελισμός με το σπαθί στο χέρι", ενώ στη συνέχεια συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού και στήνουν μεγάλο γλέντι με κρασί και εδέσματα.
«Το έθιμο κρατάει από την εποχή της τουρκοκρατίας έως και σήμερα. Τα παιδιά γυρνούν σε όλο το χωριό, ενώ οι μεγαλύτεροι μαζεύουμε κέδρα στην πλατεία του χωριού. Εκεί ανάβουμε μεγάλες φωτιές και πηδάμε πάνω από τις φλόγες, ενώ καλωσορίζουμε την άνοιξη με χορούς και παραδοσιακά τραγούδια" δήλωσε ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ελατοχωρίου.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε περιοχές της Ηπείρου, την παραμονή του Ευαγγελισμού. Τα παιδιά ξεχύνονται στα χωράφια, χτυπώντας κατσαρόλες και ό,τι άλλο μαγειρικό σκεύος έχουν. Με το θόρυβο που κάνουν πιστεύουν πως διώχνουν τα φίδια, που εκείνη την ημέρα ξυπνούν από τη χειμερία τους νάρκη.
Αντίθετα, στη Σκιάθο, το νησί των Σποράδων, τα τελευταία χρόνια αναβιώνουν την 25η Μαρτίου τα έθιμα "εωθινό" και "λαμπαδηφορία". Το εωθινό σημαίνει το εορταστικό ξύπνημα του νησιού, ανήμερα της γιορτής, στις 5 η ώρα το πρωί. Σε αυτή την εκδήλωση γιορτάζεται η Απελευθέρωση του Γένους.

Ο Εβραίος της Μάλτας του Κρίστοφερ Μάρλοου, γραμμένο περίπου το 1589-1590, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα της ελισαβετιανής θεατρικής παράδοσης. Το έργο, γεμάτο ένταση, πολιτικές ίντριγκες και θρησκευτικές συγκρούσεις, αποτελεί ταυτόχρονα ένα κοινωνικό σχόλιο και μια βαθιά ανάλυση της ανθρώπινης φύσης.
Η ιστορία επικεντρώνεται στον Βαραβά, έναν πλούσιο Εβραίο έμπορο στη Μάλτα, ο οποίος καταστρέφεται όταν ο κυβερνήτης του νησιού κατάσχει την περιουσία του για να καλύψει τις απαιτήσεις φόρου που επιβάλλονται από τους Οθωμανούς. Θυμωμένος και προδομένος, ο Βαραβάς καταστρώνει ένα σχέδιο εκδίκησης, εμπλέκοντας την κόρη του, Αβιγγαία, και άλλους χαρακτήρες σε έναν κυκεώνα συγκρούσεων.
Η ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου.
Η ημερομηνία επιλέχθηκε με αφορμή μια μεγάλη διαμαρτυρία γυναικών που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, όπου εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η ίδια ημερομηνία επιλέχτηκε τα επόμενα χρόνια από τις γυναίκες για να διαμαρτυρηθούν για τις κακές συνθήκες εργασίας και να ζητήσουν την ισότητα των δύο φύλων. Η άτυπη μέχρι τότε ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε επίσημα στις 8 Μαρτίου του 1909 στις ΗΠΑ με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δυο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.Σήμερα αρκετά από τα αιτήματα των γυναικών έχουν ικανοποιηθεί η ισότητα όμως αποτελεί ευσεβή πόθο.
Σε πολλές χώρες καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε όλο τον κόσμο παραμένει ανικανοποίητο.
Ο ιστότοπος αυτός, χρησιμοποιεί μικρά αρχεία που λέγονται cookies τα οποία βοηθούν να βελτιωθεί η περιήγησή σας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι συμφωνείτε με αυτή την πολιτική...