Έχουν περάσει κοντά 2500 χρόνια από τότε που ο πατέρας της ιατρικής Ιπποκράτης διαπίστωνε πρώτος τη σχέση των βοτάνων με την υγεία.. Από τότε άλλαξαν πολλά, άλλαξε η ίδια η επιστήμη, αλλά η θέση του Ιπποκράτη εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρη.
Τα τελευταία χρόνια, η ιατρική επιστρέφει στις πανάρχαιες μεθόδους και αντιλήψεις ως προς τη θεραπεία των ασθενειών, χρησιμοποιώντας όλα τα αρχαία μυστικά των βοτάνων. Είναι φθηνά μια που η φύση μας τα χαρίζει απλόχερα, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις θαυματουργά, μια που μπορούν να θεραπεύσουν πολλές ασθένειες.
Από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι και σήμερα, τα βότανα έχουν παίξει και παίζουν ζωτικό ρόλο στην παραδοσιακή ιατρική πολλών πολιτισμών. Ο άνθρωπος παρατηρώντας τη φύση, ανακάλυψε ότι πολλά φυτά έχουν ιδιότητες που τον βοηθούν ώστε να απαλύνει τους πόνους του, να ξεπερνά δύσκολες αρρώστιες ή ακόμη να προλαβαίνει την εξέλιξή τους.
Η ταχύτητα του φωτός στο κενό συμβολίζεται συνήθως με c και είναι:
299.792.458 m/s (μέτρα το δευτερόλεπτο)
Δηλαδή κατά προσέγγιση 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο ή σε επιστημονική μορφή:
Η ταχύτητα του φωτός στο κενό θεωρείται η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτυχθεί από ένα σώμα.
Αντίθετα ο καημένος ο ήχος δεν τρέχει και πολύ γρήγορα αφού η ταχύτητά του στους 20 Co είναι "μόλις":
ή αν προτιμάτε 1235Km/h (χιλιόμετρα ανά ώρα).
Οπότε μπορούμε να πούμε,
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το φως του ήλιου ταξιδεύοντας με αυτή την τεράστια ταχύτητα χρειάζεται 8 λεπτά για να φτάσει πάνω στη γη!!!
Παλαιότερα που στην Ελληνική επαρχία καλλιεργούσαν σιτηρά, οπότε μετά τον θέρο ερχόταν η ώρα του αλωνίσματος. Το αλώνισμα ήταν μια επίπονη και κοπιαστική εργασία που ήταν το αποκορύφωμα του αγροτικού μόχθου για την παρασκευή του σημαντικότερου μέσου σίτισης, του άρτου.
Ήταν μια μαζική και ομαδική εργασία και απαιτούσε χώρο για την τέλεσή της, το αλώνι. Το αλώνι ήταν χωμάτινος, στην αρχή - πέτρινος μετέπειτα - κυκλικός χώρος με έναν στύλο στην μέση που λειτουργούσε ως οδηγός κίνησης του ζώου.
Ένα ζευγάρι στην Ολλανδία μετακόμισε στο πρώτο στην Ευρώπη σπίτι που κατασκευάστηκε πλήρως από 3D εκτυπωτή και άνοιξε έναν νέο κόσμο επιλογών ως προς το σχήμα και το στιλ των μελλοντικών κατοικιών.
Το σπίτι ενσωματώνει την τεχνολογία αιχμής στην κατασκευή κατοικιών και τυπώθηκε σε ένα κοντινό εργοστάσιο. Το ζευγάρι απέκτησε την περασμένη Πέμπτη το ψηφιακό κλειδί, μια εφαρμογή που τους επιτρέπει να ανοίγουν με το πάτημα ενός κουμπιού την εξώθυρα του σπιτιού τους.
Ο πορθμός του Ευρίπου έχει πλάτος 39 μέτρα, μήκος 40 μέτρα και βάθος 8,5 μέτρα. Σε αυτόν παρουσιάζεται το εξής περίεργο φαινόμενο: τα νερά του κινούνται συνεχώς, ενώ ταυτόχρονα αλλάζουν φορά κινήσεως. Άλλοτε κατευθύνονται προς τον Βόρειο και άλλοτε προς τον Νότιο Ευβοϊκό. Μετά από συστηματικές παρατηρήσεις διαπιστώθηκε ότι 22 - 23 ημέρες κάθε μήνα το ρεύμα παρουσιάζει μια κανονικότητα και αλλάζει φορά κάθε 6 ώρες περίπου, με αποτέλεσμα να συμπληρώνει τέσσερις εναλλαγές κάθε 24 ώρες και 50 λεπτά όπως ακριβώς η παλίρροια.
Από τις ημέρες του κανονικού ρεύματος 11-12 αντιστοιχούν στην περίοδο της Νέας Σελήνης και άλλες τόσες στην περίοδο της Πανσελήνου. Πολλές φορές παρουσιάζεται μια αρρυθμία, οπότε το φαινόμενο ολοκληρώνεται σε 22 ώρες και 22 λεπτά. Τις υπόλοιπες 6 ή 7 ημέρες, από τις οποίες 3 ημέρες αντιστοιχούν στην περίοδο του πρώτου και οι υπόλοιπες στην περίοδο του τελευταίου τετάρτου, το ρεύμα είναι ακανόνιστο.
Η ταχύτητα του ρεύματος ανέρχεται σε 5-6 μίλια την ώρα, ενώ μερικές φορές μπορεί να ανέρχεται και στα 9 μίλια την ώρα. Όταν δε το ρεύμα ενισχύεται από τους ισχυρούς βορείους ανέμους, που πνέουν κατά καιρούς στην περιοχή η ταχύτητά των ανωτέρων υδάτινων μαζών προς το Νότιο Ευβοϊκό γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Λέγεται, μάλλον υπερβολικά, ότι στην περίπτωση αυτή θα δυσκολευόταν και ένας καρχαρίας να κολυμπήσει κατά την αντίθετη φορά.
Το όνομα Γιάννης χρησιμοποιείται σε πολλές λαϊκές εκφράσεις και παροιμίες. Μία γνωστή παροιμία είναι φυσικά και η «Σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση», η οποία χρησιμοποιείται υποτιμητικά.
Ο γνωστός λαογράφος, Νικόλαος Πολίτης, στο βιβλίο του «Παροιμίες», παραδίδει έναν κεφαλονίτικο μύθο που σχετίζεται με την παροιμία:
Κάποτε υπήρχε ένα μικρό χωριουδάκι, με πολύ λίγους κατοίκους, οι οποίοι ήταν φτωχοί σε περιουσία αλλά και σε γνώση! Όλες οι οικογένειες του χωριού ήταν 45, και το περίεργο είναι, πως όλοι οι νοικοκυραίοι ονομάζονταν Γιάννηδες!
Μια φορά κι έναν καιρό ένα δάσκαλος περπατούσε με τον μαθητή του στο δάσος. Καθώς περπατούσαν, ανάμεσα στους φυσικούς ήχους της ζούγκλας, άρχισε να ακούγεται και ένας διαφορετικός, αφύσικος ήχος. Τότε, ο δάσκαλος σταματάει απότομα, γυρνάει προς την πλευρά του μαθητή του και τον ρωτάει «Μπορείς να διακρίνεις τι είναι αυτός ο ήχος;»
Ο μαθητής κοντοστάθηκε και αφού αφουγκράστηκε για λίγη ώρα απάντησε «Είναι μια καρότσα». Ο δάσκαλος δεν φάνηκε ικανοποιημένος από την απάντηση και ρώτησε εκ νέου «Ναι, είναι μια καρότσα αλλά τι καρότσα είναι;»
Ο ιστότοπος αυτός, χρησιμοποιεί μικρά αρχεία που λέγονται cookies τα οποία βοηθούν να βελτιωθεί η περιήγησή σας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι συμφωνείτε με αυτή την πολιτική...